Ël Paradis
/ 0
- Dettagli
- Categoria: Poesìe piemontèise
- Visite: 1179
Tante përson-e ëd coltura
sosteno e son convinte
che dòp costa vita sì
n’autra pì bela, pì ëd pace
ancomens-rà për chi avrà chërdì.
A fòrsa ëd sentilo dì
adess lë spero pròpi ëdcò mi.
Ma prima, prima ëd sa fin,
combato e d’ combate me straco nen
per lassè quaicos ans ël mond
cioè lòn che l’é stame dà
da chi l’ha componime.
Mi intuis che esista ël Paradis
(pudria nen esse diferent,
diversament…), però am fermo nen
a spetelo e con tute le mie forse
serco ëd dene già ‘n asage
a chi am al mond… pì ch’ël mond.
sosteno e son convinte
che dòp costa vita sì
n’autra pì bela, pì ëd pace
ancomens-rà për chi avrà chërdì.
A fòrsa ëd sentilo dì
adess lë spero pròpi ëdcò mi.
Ma prima, prima ëd sa fin,
combato e d’ combate me straco nen
per lassè quaicos ans ël mond
cioè lòn che l’é stame dà
da chi l’ha componime.
Mi intuis che esista ël Paradis
(pudria nen esse diferent,
diversament…), però am fermo nen
a spetelo e con tute le mie forse
serco ëd dene già ‘n asage
a chi am al mond… pì ch’ël mond.
