Ël véder
/ 0
- Dettagli
- Categoria: Poesìe piemontèise
- Visite: 1198
I l’oma ancora tant temp
da passé e da vive ansema,
ma nen për sòn ëd temp
ne resta da perde.
Se da cit it regalo
un bel gieugh për Natal,
varda ëd frustelo
prima che ij temp cambio
e ‘d giughé it fasa pì nen gòj.
Scrive sèmper a n’ombra
a l’é brut come ultim fin.
Ma mi sai che tacá a n’ombra
i é sèmper un-a forma
che a l’ha creala, formala
e che ij é dzora…
Përdoneme mach se i l’hai arpijá
a rampieme su da ‘n véder:
sì mi parlo d’ombre…
dasend feu a le mie busche.
da passé e da vive ansema,
ma nen për sòn ëd temp
ne resta da perde.
Se da cit it regalo
un bel gieugh për Natal,
varda ëd frustelo
prima che ij temp cambio
e ‘d giughé it fasa pì nen gòj.
Scrive sèmper a n’ombra
a l’é brut come ultim fin.
Ma mi sai che tacá a n’ombra
i é sèmper un-a forma
che a l’ha creala, formala
e che ij é dzora…
Përdoneme mach se i l’hai arpijá
a rampieme su da ‘n véder:
sì mi parlo d’ombre…
dasend feu a le mie busche.
