La scolera a la lavagna
/ 0
- Dettagli
- Categoria: Poesìe piemontèise
- Visite: 1187
Lòn che soma nen
a l’é esse content con pòch.
Amparoma da ij nòsti fieul
a fé vince le rijade
contra ògni malumor.
Na masnà a pianz sovens,
ma le lerme a pianto lì
ëd righé le soe ciafele
pena un buracio ij ven butà
a portà ëd man, o d’euj.
I l’oma tant da mostré
a ij nòsti fieul cit,
ma dësmentioma mai
d’amparé lòn che lor
a l’han da mostrenë…
Cioè a sauté ‘d giòja
fin-a quand un’ondà
ëd tristëssa, ëd malinconìa,
riva a fenë sté mal, përchè,
dòp avej bagnanë ij pé,
da la risàca a ven campà via.
