Arcòrd ël tò soris
/ 3
- Dettagli
- Categoria: Poesìe piemontèise
- Visite: 1194
Come a l’era bel ël tò soris
quand che andasìo a scòla
ansema. Chissà… magara adess
a l’é ancora pì bel che alora!
Mi it penso ancora
e la mòlo nen dë scrivte
anche se ti 't podras mai lese
ij vers del mè cheur.
Ël temp d’amé a passa tut lest
e mi i son ancora sol
con ël cheur an cròta
a speté... pì nen ti
(la sòrt a l’ha nen vorsù),
ma ëd trové la mia stra.
Però a l’era bel ël tò soris
quand che andasìo a scòla:
të smijavi fin-a realtà…
prima ëd pijé n’àutra stra.
quand che andasìo a scòla
ansema. Chissà… magara adess
a l’é ancora pì bel che alora!
Mi it penso ancora
e la mòlo nen dë scrivte
anche se ti 't podras mai lese
ij vers del mè cheur.
Ël temp d’amé a passa tut lest
e mi i son ancora sol
con ël cheur an cròta
a speté... pì nen ti
(la sòrt a l’ha nen vorsù),
ma ëd trové la mia stra.
Però a l’era bel ël tò soris
quand che andasìo a scòla:
të smijavi fin-a realtà…
prima ëd pijé n’àutra stra.
