A testa dëscoatà
/ 1
- Dettagli
- Categoria: Poesìe piemontèise
- Visite: 1163
Butoma cas che ‘n òm
as compra un bel capel,
ma che lë daga ën afit
për felo rende un pòch.
Con la testa dëscoatà a va,
col pòrtafeuj pì gonfi però.
Ma quand che ‘l sol
a l’é prepotent, o quand
la pieuva it marsa tut,
chi ‘s ne frega d’avej
un sacocin pì gonfi
e tut ël rest a mëuj?
D’ampess le mie mire
a veno ferìe dal nen...
éh, pròpi da ti: Mè Nen balengo.
Bòn! adess am gavo sto bonet.
Ma arcordte che anche ti
it perde ansem a mi e fin-a ëd pì:
almen a mi am restërà l’afit.
